Sunday 22 September 2013

ଟାଇଟ ଜିନିଷରେ ସମସ୍ତଙ୍କର ଲୋଭ

ଟାଇଟ ଜିନିଷରେ ସମସ୍ତଙ୍କର ଲୋଭ
ଆମ ପରିବାର କହିଲେ, ମୋ ବାପା ବୋଉ ଆଉ ମୁଁ୤ ବାପା ତହସିଲ ଅଫିସରେ ହେଡ଼ କ୍ଲର୍କ ଚାକିରୀ କରୁଥାନ୍ତି୤ ବୋଉ ଗୃହିଣୀ୤ ମୁଁ ଇନସୁରାନ୍ସ ଏଜେଂଟ କାମ କରୁଥିଲି୤ ମୋ ବୟସ ୨୫ ବର୍ଷ ୤ ମୁଁ ବାହା ହୋଇ ନ ଥିଲି୤ ଟାଉନରେ ଆମର ନିଜର ଦି ମହଲା କୋଠାଘର୤ ଆମ ଘରେ ଆଗରୁ ଗୋଟିଏ ବୁଢ଼ୀ ମାଉସୀ ଚାକରାଣୀ କାମ କରୁଥିଲା୤ ସେ ତା ଗାଁକୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ପଳେଇ ଯିବାରୁ ବୋଉ ମାସେ ହେବ ଗୋଟିଏ ନୂଆ ଚାକରାଣୀ ରଖିଚି୤ ତା ନାଆଁ ଶାନ୍ତି, ବୟସ ତା’ର ୩୫ ପାଖାପାଖି ହେବ୤ ଦେଖିବାକୁ ଅସୁନ୍ଦର ନୁହେଁ୤ ତା ସ୍ବାମୀ ଦୂରରେ କେଉଁଠି ଓ୍ୟାଚମ୍ୟାନ ଚାକିରୀ କରୁଥିଲା୤ ପିଲାପିଲି ତାର କେହି ନ ଥିଲେ୤ ସେ କାମ ଖୋଜୁଥିବା ଦେଖି ବୋଉ ତାକୁ କାମ ଧନ୍ଦା କରିବାକୁ ଘରେ ରଖିଲା୤ ଜାତିରେ ସେ ଗଉଡ୤ ଦେଖିବା ପାଇଁ ସାମାନ୍ୟ ମୋଟୀ, କିନ୍ତୁ ଭାରି ହସକୁରୀ ମାଇକିନିଆ୤ କେମିତି କେଜାଣି, ମୋ ମନ କାହିଁକି ଶାନ୍ତି ଆଡ଼କୁ ଟାଣିଲା୤ ସୁବିଧା ସୁଯୋଗ ଦେଖି ମୁଁ ତାକୁ ପଟେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି୤ ଓଷା ବାର ଦେଖି ଶହେ ଦି ଶହ ଟଙ୍କା ତା ହାତରେ ଧରେଇ ଦେଲି୤ ଟଙ୍କା ପଇସା ପାଇବାରୁ ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ସେ ମୋ ଲାଇନକୁ ଆସିଗଲା୤ ତାକୁ ଏକୁଟିଆ ପାଇଲେ ମୁଁ ତାକୁ କୁେ‹ଇ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପି ଦଉଥିଲି୤ ତା ଥୁଲଥୁଲ ଦୁଧକୁ ଚିପିଲା ବେଳେ କାଳେ କିଏ ଦେଖିବ ବୋଲି ବିକଳ ହେଇ ସେ ଏଣେ ତେଣେ ଅନାଉ ଥିଲା୤ ହେଲେ ତା ସହିତ ଅସଲ କାମ କରିବା ପାଇଁ ସେତେ ସୁବିଧା ମିଳୁ ନ ଥିଲା୤ ପାଖ ପଡ଼ିଶା ମାଇକିନିଆମାନେ ଆମ ଘରେ ସବୁବେଳେ ଭିଡ଼ କରୁଥିଲେ୤ ମୋ ବୋଉ ଭାରି ଗପୁଡ଼ି୤ ଶାନ୍ତି ସବୁବେଳେ ବୋଉ ପାଖରେ ରହୁଥିଲା୤ ବୋଉ ଥରକୁ ଥର ଚା କରିବା ପାଇଁ ତାକୁ ବରାଦ କରୁଥିଲା୤
ମୁଁ ଆମ ଉପର ଘରେ ରହୁଥିଲି୤ ଦିନେ ଶାନ୍ତି ମୋ ରୁମ ଝଡ଼ାଝଡ଼ି କରିବାକୁ ଯାଇଥିଲା୤ ଏକୁଟିଆ ପାଇ ମୁଁ ତାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲି୤ ତା ସ୍ବାମୀ ପାଖରେ ନ ଥିବାରୁ ସେ ବି ବହୁତ ଦିନ ହେବ କାମାତୁରା ହେଇଥିଲା୤ ତାକୁ କୁଂଢ଼େଇ ଧରି ତା ଶାଢ଼ୀ ଓ ସାୟାକୁ ଅଣ୍ଟା ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଇ ମୋର ଶକ୍ତ ତାଗଡ଼ା ଟୋକା ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇ ଦେଲି୤ ସେ ଉହୁଃ…ଉହୁଃ…ହେଲା୤ ମୁଁ ତା ମୁଁହଁରେ ମୋ ହାତକୁ ଚାପି ଧରି ପିଚା ହଲେଇ ଗେହିଁବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଶାଳୀ ମାଇକିନିଆର ବିଆ ପୁରା ରସୁଆଳ ହେଇଥିଲା୤ ତା ସ୍ବାମୀ ବ୍ୟତୀତ ଆଗରୁ ନିଶ୍ଚୟ ସିଏ କେତେ ଘାଟରେ ପାଣି ପିଇଥିବ୤ ତାକୁ ଗେହିଁବାକୁ ଭାରି ମଜା ଲାଗିଲା୤ ତା ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଇ ୫ ମିନିଟ ଗେହିଁବା ବେଳକୁ ଅସମ୍ଭାଳ ମଜାରେ ମୋ ବୀର୍ଯ ତା ବିଆ ଭିତରକୁ ପିଚିକି ଗଲା୤ ତା ଦୁଧକୁ ଦଳି ପୁଚୁକା ଗାଲକୁ ଚୁଚୁମି ପକେଇ ମୁଁ ତାକୁ ଛାଡ଼ିଦେଇ ମୋ ଟ୍ରାଉଜରଟା ପିନ୍ଧି ପକେଇଲି୤ ସେ ହସିଦେଇ ଛାଟିପିଟି ହେଇ ମୋ ପାଖରୁ ପଳେଇ ଗଲା୤
ତାହା ପରଠାରୁ ଏହା ଭିତରେ ଶାନ୍ତିକୁ ଆଠ ଥର ଗେହିଁ ସାରିଥିଲି୤ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ସିଏ ମସ୍ତ ମାଇକିନିଆ ଖଣ୍ଡେ ହେଇଚି୤ ମୋର ଅଭିଆଡ଼ା ଟୋକା ମନ୤ ସବୁବେଳେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ମୋ ମନ ଉଚ୍ଛନ୍ନ ହେଉଥିଲା୤ ଏମିତି ମୁଁ ଟିକିଏ ବେଶୀ କାମୁକ ପ୍ରକୃତିର୤ ଟୋକିଙ୍କ ଚାହାଁଣୀ କି ମାଇକିନିଆଙ୍କ ପଣତ କାନି ବାଜିଲେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇ ଯାଉଥିଲା୤
ସପ୍ତାହେ ହେଲା ଇନସୁରାନ୍ସ କାମରେ କଟକ ଆସିଥିଲି୤ ଶାନ୍ତି କଥା ମୋର ଭାରି ମନେ ପଡ଼ୁଥିଲା୤ ରାତିରେ ଲଜରେ ଶୋଇବା ବେଳେ ବାସନ୍ତୀକୁ ଗେହିଁବା କଥା ଭାବି ମୁଠି ମାରୁଥିଲି୤ କଟକରୁ ତା ପାଇଁ ଖଣ୍ଡେ ଭଲ ଶାଢ଼ୀ କିଣିଲି୤ ସ୍ନୋ,ପାଉଡ଼ର ଇତ୍ୟାଦି କିଣି ସବୁଯାକ ପାକେଟ କରି ଅଲଗା ରଖିଲି୤ ଘରକୁ ଫେରି ଶାନ୍ତିର ରସୁଳିଆ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ମନ ମୋର ଅଥୟ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା୤ ଘରେ ଯାଇ ପହଂଚିଲି୤ ଶାନ୍ତି ମୋତେ ଦେଖି ଲାଜେଇ ହସିଦେଲା୤ ପାଖକୁ ଆସିବାକୁ ଆଖି ଠାରିଲି୤ ସେ ଜମା ପାଖକୁ ଆସିଲା ନାହିଁ୤ ଏଳୁଟିଆ ଦେଖି ତା ପାଇଁ ଆଣିଥିବା ଜିନିଷ ପାକେଟଟାକୁ ତାକୁ ଧରେଇ ଦେଲି୤ ମୋ ପାଖରୁ ପାକେଟଟା ନେଇ ଲୁଚେଇ ରଖିଦେଲା୤ ମୁଁ ମୋ ସର୍ଟସ ତଳୁ ବାଣ୍ଡ ବାହାର କରି ତାକୁ ଦେଖେଇଲି୤ ସେ ଖାଲି ହସିଲା୤ ଦିନ ସେତେବେଳକୁ ଦୁଇଟା ବାଜିଥିଲା୤ ମୋ ମନ ଭାରି ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉଥିଲା୤ ବୋଉ ତା ଋୁମରେ ନିଦରେ ଶୋଇଥିଲା୤ ବାପା ଅଫିସ ଯାଇଥିଲେ୤ ଶାନ୍ତି ରୋଷେଇ ଘରେ କଣ କାମ କରୁଥିଲା୤ ମୁଁ ତା ପାଖକୁ ଯାଇ ତାକୁ କୁଂଢ଼େଇ ଚୁମା ଦେଲି୤ ସେ ଡରି ଖାଲି ଚମକୁ ଥିଲା୤ ଏଣେ ତାକୁ ଗେହିଁବା କଥା ଚିନ୍ତା କରି ମୋ ଅବସ୍ଥା ଅସମ୍ଭାଳ୤
ତାକୁ ଫୁସୁଲା ଫୁସୁଲି କରି ଷ୍ଟୋର ରୁମ୍କୁ ଯିବାକୁ କହିଲି୤ ସେପଟଟା ଟିକେ ନିରୋଳା୤ ସେ ଷ୍ଟୋର ରୁମକୁ ଆସବା ପରେ କବାଟ ଆଉଜେଇ ଦେଲି୤ ଷ୍ଟୋର ଘର ଭିତର ସାରା ଜିନିଷ ସବୁ ଏଣେ ତେଣେ ଗଦା ହୋଇଥିଲା୤ ତଳେ ତାକୁ ଶୁଆଇ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ସୁବିଧା ହେଲାନି୤ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ହାତ ଭରାଦେଇ ନଇଁବା ପାଇଁ ବାସନ୍ତୀକୁ କହିଲି୤ ତା ଗାଣ୍ଡିରୁ ଶାଢ଼ୀ ସାୟାକୁ ଟେକି ଦେଇ ମୁଁ ତା ପଛରେ ଛିଡ଼ାହୋଇ ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାର କଲି୤ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଟିଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା ୤ ପାଟିରୁ ଛେପ ପୁଳାଏ ନେଇ ବାଣ୍ଡ ଅଗରେ ବୋଳିଲି୤ ଆସ୍ତେ କରି ଶାନ୍ତିର ଗାଣ୍ଡି ତଳ ପଟେ ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ତା ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇଲି୤ ଦିଇ ହାତରେ ତା ଅଂଟାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ଜୋରରେ ଗୋଟାଏ ଠେସ ମାରିଲି୤ ବାଣ୍ଡଟା ପୁରା ତା ବିଆ ଭିତରକୁ ଗଳିଗଲା୤
ଶାନ୍ତି ମୁହଁ ବୁଲେଇ ମୋତେ ଚାହିଁ ଦାନ୍ତ ଦେଖେଇ ହସିଲା୤ କହିଲା – ବାବୁ, ଏମିତିରେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଚି୤
ସେ ସେମିତି ଟେବୁଲ ଉପରେ ହାମୁଡେ଼ଇ ଗାଣ୍ଡିକି ଟେକି ରହିଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ପଛରୁ ତା ଅଂଟାକୁ ଧରି ମୋ ପିଚାକୁ ହଲେଇ ଗେହିଁ ଚାଲିଥିଲି୤ ଶାନ୍ତି ବିଆରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଭାରି ମଜାରେ ପଶୁଥିଲା ଆଉ ବାହାରୁଥିଲା୤ ଓହୋଃ…ଏତେଦିନ ପରେ ଗେହିଁବାଟାରେ ଭାରି ମଜା ଲାଗିଲା୤ ମୁଁ ଉହୁଁକି ପଡ଼ି ବାସନ୍ତୀର ପିଠିରେ ଚୁମା ଦେଇ ପକେଇଲି୤ ଆଃ…ମୁଁ ୧୦ ମିନିଟ୍ ହେବ ଅସମ୍ଭାଳ ହେଇ ଗେହିଁ ଚାଲିଥିଲି୤ ଶାନ୍ତି ବି ମଜାରେ ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇ ପଡ଼ୁଥିଲା୤ ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲି ନାହିଁ୤ ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପୁଳାଏ ଗରମ ବୀର୍ଯ ଶାନ୍ତି ବିଆ ଭିତରେ ପିଚିକି ଗଲା୤ ଆଃ…ମାଇକିନିଆଙ୍କୁ ଗେହିଁବାରେ ଭାରି ସୁଖ୤ ଶାନ୍ତି ବିଆ ଭିତରୁ ନାଳ ପଟପଟ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ କାଢ଼ିଆଣି ପୋଛିବା ପାଇଁ ଟାଉଲ ଖୋଜିବା ବେଳକୁ ହଠାତ୍ କବାଟ ପାଖରେ ମୋ ନଜର ପଡ଼ିଲା୤ ମୋ ବୋଉ କେତେବେଳୁ ଆସି ଆମ ଦିଇ ଜଚ୍ଚଙ୍କ ଗିହାଁଗେହିଁ ଦେଖୁଥିଲା୤ ମୁଁ ଭୀଷଣ ଭାବେ ଚମକି ପଡ଼ିଲି୤ ମୋ ଦେହରୁ ଝାଳ ବାହାରି ଗଲା୤ ଶାନ୍ତି ଛିଡ଼ାହୋଇ ଭୟରେ କାଂଦୁଥାଏ୤ ବୋଉ ମୁହଁରେ କେମିତି ଗୋଟାଏ ବିରକ୍ତି ଓ ଘୃଣାର ଚାହାଁଣି ଦେଖିଲି୤ ମୁଁ ବୋଉକୁ ଚାହିଁ ପାରିଲି ନାହିଁ୤ ବୋଉ ପଦେ ବି ପାଟି ନ ଫିଟେଇ ଆଖି ନାଲି କରି ଦୁମ୍ ଦୁମ୍ ହେଇ ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲା୤ ମୋ ମୁହଁ ଶୁଖିଗଲା୤ ଶାନ୍ତି ଅବସ୍ଥା କହିଲେ ନ ସରେ୤ ମୁଁ ପ୍ୟାଂଟ ସାର୍ଟ ପିନ୍ଧି ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଘରୁ ମାର୍କେଟ୍ ବାହାରି ଗଲି୤ ନିଜକୁ ଭାରି ଖରାପ ଲାଗୁଥିଲା୤ ସଂଧ୍ୟାରେ ଘରକୁ ଫେରି ଦେଖିଲି ଶାନ୍ତି ନାହିଁ୤ ମନ ଭାରି ବ୍ୟସ୍ତ ଲାଗିଲା୤
ବାପା ଅଫିସରୁ ଫେରିଲେ୤ ଚା କରିବା ପାଇଁ ଶାନ୍ତିକୁ ଡାକ ପକେଇଲେ୤ ବୋଉ ଝପଟି ଆସି କହିଲା – ସେ ବଦମାସ ମାଇକିନିଆକୁ ମୁଁ ଆଜି ଘରୁ ତଡ଼ି ଦେଇଛି୤ ସେଇଟା ଚୋରଣୀଟାଏ୤ ରୁହ, ମୁଁ ଚା କରି ଆଣୁଚି୤
ବୋଉ କଥା ଶୁଣି ମୋ ମନ ଭାରି ଖରାପ ଲାଗିଲା୤ ବିଚାରୀ ଶାନ୍ତି ୤ ସବୁ ଭୁଲ ମୋର୤ ରାତିରେ ଖାଇବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା ହଉ ନ ଥିଲା୤ ବୋଉ ଆସି ରାଗି କହିଲା – ଏ ଟୋକା, ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଖାଇ ନେଏ୤ କ’ଣ ଇଚ୍ଛା ହଉନି ଖାଇବାକୁ? ଖାଉଚୁ ନା ସବୁ କଥା ତୋ ବାପା ଆଗରେ କହିବି୤
ବଡ଼ କଷ୍ଟରେ କ’ଣ ଟିକେ ଖାଇଦେଇ ଉପର ମହଲାରେ ମୋ ବେଡ଼୍ ରୁମ୍କୁ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଗଲି୤ ରାତି ସାରା ନିଦ ହେଲାନି୤ ଶାନ୍ତି କଥା ମନେ ପକେଇ ଭାରି ଦୁଃଖ ଲାଗିଲା୤ ବୋଉ ଆଗରେ ଧରାପଡ଼ି ଯାଇଥିବାରୁ ଭାରି ଲାଜ ବି ଲାଗୁଥିଲା୤
ସେହି ଦିନ ଠାରୁ ବୋଉ ଆଗକୁ ଯିବାକୁ ମୋର ସାହସ ହେଉ ନ ଥିଲା୤ ବେଳେବେଳେ ଯାହା ପଦେ ଅଧେ କଥା ହେଉଥିଲି୤ ସେଦିନ ଠାରୁ ବୋଉ ବି ଏଡେ଼ ବଡ଼ ମୁହଁ କରି ରଖିଥିଲା୤ ମୋ ବୋଉ ଭାରି ରାଗି୤ ଟିକିଏ ଟିକିଏ କଥାରେ ଘର କଂପେଇ ଦିଏ୤
ସେଇ ଘଟଣା ଘଟି ଯିବାର ଦିଇ ମାସ ପରର କଥା୤ ମୁଁ ସବୁଦିନ ଭଳି ରାତିରେ ଉପର ମହଲାରେ ମୋ ରୁମରେ ଶୋଇଥିଲି୤ ମୁଁ ଲାଇଟ୍ ବନ୍ଦକରି ଶୁଏ୤ ଲାଇଟ୍ ଜଳିଲେ ମୋତେ ନିଦ ହୁଏନି୤ ସେତେବେଳକୁ ରାତି ୧୨ଟାରୁ ବେଶୀ ହେବ୤ ହଠାତ୍ ମୋ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା୤ ମୋ ବେଡ଼ ଉପରେ କିଏ ଯେମିତି ବସିଥିଲା୤ ମୋ ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ ହାତ ପୁରୋଉଥିଲା୤ ନିଦ ବାଉଳାରେ ପ୍ରଥମେ ମୁଁ କିଛି ଚିନ୍ତା କରି ପାରିଲି ନାହିଁ୤ ସେ ତା ହାତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ସାଉଁଳୁ ଥିଲା୤ ତା ହାତର ଚୁଡ଼ି ରୁଣଝୁଣ୍ ହେଲା୤ ମୋ ମୁଣ୍ଡ କ’ଣ ହେଇଗଲା୤ ମୋ ବେଡ଼କୁ ଆସି କିଏ ଏମିତି କରୁଚି୤ ଡାହାଣୀ କି ପିଶାଚୀ…ଭୟରେ ମୋ ଦେହରୁ ଝାଳ ବହିଗଲା୤
ତଥାପି ସାହସ କରି ଉଠିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି୤ ହେଲେ ପାରିଲି ନାହିଁ୤ ମୋ ସାରା ଦେହ ଯେମିତ ଅବଶ ହୋଇ ଯାଉଥିଲା୤ ହଠାତ୍ କ’ଣ ଚିନ୍ତା କରି ମୁଁ କଂପି ଉଠିଲି୤ ହେ ଭଗବାନ! ଘରେ ତ ଆମେ ତିନି ଜଣ୤ ବାପା ବୋଉ ତଳ ଘରେ, ମୁଁ ତ ଏଠି ଉପର ଘରେ୤ ଇଏ ଆଉ ମୋ ବୋଉ ନିହେଁ ତ୤
କେମିତି ଗୋଟାଏ ସାହସ କରି ଉଠି ପଡ଼ି ଅନ୍ଧାରଟାରେ ସେଇ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକର ହାତକୁ ଧରି ପକେଇଲି୤ ହଠାତ୍ ବୋଉର ଚାପା କଣ୍ଠ ଶୁଣିଲି – ପାଟି କରନା…ମୁଁ ତୋ ବୋଉ୤
ବୋଉ ପାଟି ଶୁଣି ହଠାତ୍ ମୋ ମୁଣ୍ଡ କାମ କଲାନି୤ ସେତେବେଳକୁ ବୋଉ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରି ସାଉଁଳି ସାଉଁଳି ଠେଙ୍ଗେଇ ସାରିଥିଲା୤ ମୁଁ ଏଥର ସବୁ କଥା ଅନୁମାନ କରି ନେଲି୤ ମୁଁ ସେ ଚାକରାଣୀ ବାସନ୍ତୀ ସାଙ୍ଗରେ ନଟର ପଟର ହେବା ବେଳୁ ବୋଉ ଆମ ଦିଇ ଜଣଙ୍କ ଗିହାଁଗେହିଁ ଦେଖି ଗରମ ହେଇ ଯାଇଛି୤ ବାପା ବୋଧେ ଆଉ ଠିକ୍ ରୂପେ ବୋଉକୁ ଗେହିଁ ପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି୤ ସେଥିପାଇଁ ବୋଉର ମନ ମୋ ପାଖରେ ଲାଗିଚି୤ ଦୁଇ ମାସ ପରେ ଆଉ ସେ ନିଜକୁ ସମ୍ଭାଳି ପାରିନି୤ ତାହା ମାନେ, ବୁଢ଼ୀ ଖୁବ୍ ସେକ୍ସି ଅଛି୤ ମୁଁ ମସ୍ତ ହେଇଗଲି୤ ଆଉ କିଛି ଚିନ୍ତା ନ କରି ଜୋରରେ ବୋଉକୁ ଭିଡ଼ି ଧରିଲି୤ ଯାହା ହବା କଥା ହେବ, ଦେଖାଯିବ୤ ମୋତେ ଆଉ ଲାଜ କି ସଙ୍କୋଚ ଲାଗିଲା ନାହିଁ୤ ବୋଉ ଦରବୁଢ଼ୀ ହେଇ ତା’ର ତ ମନ ଅଛି୤ ମୁଁ ତ ସହଜେ ଗଜା ଟୋକା୤ ସବୁବେଳେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ମୋର ମନ ହେଉଚି୤ ବୋଉର ପାକଳ ବିଆକୁ ଚାଖିଲେ କ୍ଷତି କ’ଣ?
ମୋର ଆଗ୍ରହ ଦେଖି ବୋଉ ଖୁସି ହୋଇ ଯାଉଥିଲା୤ ବୋଉ ଖାଲି ଶାଢ଼ୀଟାଏ ପିନ୍ଧି ଆସିଥିଲା୤ ଦେହରେ ତା’ର ସାୟା କି ବ୍ଲାଉଜ ନ ଥିଲା୤ ମୁଁ ତାକୁ ମାଡ଼ି ବସି ତା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଦିଇ ହାତରେ ମୁଠେଇ ଚିପି ପକେଇଲି୤ ବୋଉର ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ ଦି’ଟା ଖାଲି ଥଲ୍ ଥଲ୍ ହଉଥିଲା୤ ବୋଉ ଜୋର ଜୋର ନିଃଶ୍ବାସ ନେଲା୤ ମୋତେ କୁଂଢ଼େଇ କହିଲା – ହୁଁ…ଶୀଘ୍ର୤
ବୋଉ ନିଜେ ନିଜେ ତା ଶାଢ଼ୀକୁ ଅଂଟା ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଲା୤ ମୁଁ ତା ବିଆରେ ହାତ ମାରିଦେଲି୤ ତା ବିଆ ଚାରି ପାଖେ ପ୍ରଚୁର ବାଳ୤ ବାଳକୁ ଆଡେ଼ଇ ଅନ୍ଧାରରେ ତା ବିଆ ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରୁ ମାରୁ ସେ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଇ କହିଲା – ହଇରେ, ପରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିବୁ୤ ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି, ଆଗେ ତୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା୤
ମୁଁ ଜାଣିଲି, ବାପା ଘରେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ବୋଉ ଖୁବ୍ ତର ତର ହେଉଚି୤ ବାପା ତଳ ଘରେ ଶୋଇଛନ୍ତି୤ ମୁଁ ବି ଡେରି କଲିନି୤ ବୋଉକୁ ମାଡ଼ି ବସିଲି୤ ଟିଙ୍ଗେଇ କରି ଠିଆ ହୋଇଥିବା ମୋ ଆଠ ଇଂଚିଆ ମୋଟା ବାଣ୍ଡକୁ ତଳେଇ କରି ତା ବିଆ ଗାତ ମୁହଁରେ ଲଗେଇ ମାଡ଼ିଦେଲି୤ ଭିଡ଼ି ହେଇ ଗୋଟାଯାକ ବାଣ୍ଡ ଥରକରେ ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିଆ ଭିତରକୁ ଗଳିଗଲା୤ କଷ୍ଟରେ ବୋଉ ଟିକିଏ କୁଂଥେଇ ଉଠିଲା୤ ମୋ ବାଣ୍ଡଟାବି ସେମିତି ମସ୍ତ ମୂଷଳିଆ ହୋଇଛି୤ ବାସନ୍ତୀକି ଗେହିଁବା ଦେଖିବା ଦିନ ଠାରୁ ବୋଉ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ମୋ ଠାରେ ତା ମନ ଲାଖିଚି୤ ମୁଁ ବୋଉକୁ କୁଂଢ଼େଇ ପିଚାକୁ ଟେକି ଟେକି ଥପା ମାରି ଗେହିଁବା ଆରମ୍ଭ କଲି୤ ବୋଉ ବିଆ ନାଳେଇ ଯାଇ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପଚ୍ ପଚ୍ ପଟ୍ ପଟ୍ ଶବ୍ଦ କରି ପଶୁଥିଲା ବାହାରୁ ଥିଲା୤ ବୋଉ ମୋର ୪୫ ବର୍ଷର ଦରବୁଢ଼ୀ ହେଲେ ବି ତା ବିଆ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବହୁତ ଗରମ ଆଉ ମସ୍ତ ଲାଗିଲା୤ ଅସମ୍ଭାଳ ହେଇ ୧୦ ମିନିଟ୍ ଯାଏ ବୋଉକୁ ଦଳି ଭିଡ଼ି ଜୋର ଗେହିଁଲି୤ ସେ ଜୋର ଜୋର ନିଃଶ୍ବାସ ନେଇ ମଜାରେ ଭିଡ଼ି ମୋଡ଼ି ହେଉଥିଲା୤ ତା ବିଆରୁ ପ୍ରଚୁର ନାଳ ବୋହି ମୋ ବାଣ୍ଡ ଓ ଜଙ୍ଘ ସାରା ନାଳୁଆ ନାଳୁଆ ଲାଗୁଥିଲା୤ ମୁଁ ଆଉ ବେଶୀ ସମୟ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲି ନାହିଁ୤ ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପୁଳାଏ ଗରମ ବୀର୍ଯ ବୋଉ ବିଆ ଭିତରକୁ ବାହାରି ଗଲା୤ ଆଃ…କି ମଜା୤ ବୋଉର ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଭଲ କରି ମୁଠେଇ ଚିପି ପକେଇଲି୤ ବୋଉ ଉପରୁ ଉଠି ଆସିଲି୤ ବୋଉ ତା ଶାଢ଼ୀ ସଜାଡ଼ି ପଦେ ବି ପାଟି ନ ଫିଟେଇ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଯେମିତି ଅନ୍ଧାରରେ ଆସିଥିଲା ସେମିତି ମୋ ରୁମରୁ ଅନ୍ଧାରରେ ପଳେଇ ଗଲା୤
ବୋଉ ଗଲାପରେ ମୁଁ ସେମିତି କିଛି ସମୟ ଅନ୍ଧାରରେ ବେଡ଼ ଉପରେ ପଡ଼ି ରହିଲି୤ ଆରେ ଶଳା…ତା ମାନେ ମୋ ବୋଉ ମସ୍ତ ପେଲେଇ ମାଇକିନିଆ୤ ତା ବିଆ ଏବେବି ଶୁଳେଇ ହଉଚି୤ ତା ବିଆରେ ଏବେ ବି ଖୁବ୍ ପାଣି୤ ମୁଁ ମନେ ମନେ ଖୁସିଟାଏ ହେଲି୤ ବେଡ଼ରୁ ଉଠି ଲାଇଟ୍ ଜାଳିଲି୤ ବାଥରୁମ୍ ଯାଇ ମୋ ନାଳୁଆ ବାଣ୍ଡକୁ ଧୋଇଲି୤ ତାପରେ ଆସି ବିଛଣାରେ ଶୋଇଗଲି୤
ପରଦିନ ସକାଳେ ବୋଉକୁ ଦେଖି ମୋତେ ଟିକେ ଟିକେ ସଙ୍କୋଚ ଲାଗୁଥିଲା୤ ବାପା ଡାଇନିଂରେ ବସି ପେପର ପଢ଼ୁଥିଲେ୤ ବୋଉ ଘର ଭିତରେ ଏପାଖ ସେପାଖ ହେଉଥିଲା୤ ତା ମୁହଁକୁ କଣେଇ ଚାହିଁଲି୤ ସେ କିନ୍ତୁ ଆଗ ଭଳି ସେମିତି ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଆଉ ଗମ୍ଭୀର ଥିଲା୤ ମୋ ଆଡ଼କୁ ଜମା ଚାହୁଁ ନ ଥିଲା୤ ମୋ ପାଇଁ ଚା ଓ ଜଳଖିଆ ଆଣି ଥୋଇଦେଇ ଗଲା୤ ସେ ପୁରା ପୁରି ନିର୍ବିକାର ଥିଲା୤ ଯେମିତି କିଛି ହେଇନି୤ ମୁଁ ନ ଜାଣିବା ପରି ଦା ଦୁଧ ଓ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଚାହୁଁଥିଲି୤ ଏବେ ବି ବୋଉ ମସ୍ତ ଲାଗୁଚି୤
କାଳେ ବୋଉ ଆସିବ ବୋଲି ସେଦିନ ରାତିରେ ଖୁବ୍ ରାତି ଯାଏ ଅପେକ୍ଷା କଲି୤ ହେଲେ ବୋଉ ଆସିଲା ନାହିଁ୤ ମତେ ବହୁତ ଖରାପ ଲାଗିଲା୤ ତା ପରଦିନ ବି ସେଇଆ୤ ମୁଁ ଖାଲି ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଶୋଇଲି୤ ଖୁବ ରାଗ ଲାଗିଲା୤ ହେଲେ ଉପାୟ ନ ଥିଲା୤ ବୋଉ ପାଖକୁ ଯାଇ କହିବାକୁ ବି ସାହସ ହେଲାନି୤
ତୃତୀୟ ଦିନ ଆଉ ଅପେକ୍ଷା ନ କରି ଶୋଇ ପଡ଼ିଲି୤ ରାତି ୧୧ଟା ବେଳକୁ ଅନ୍ଧାରରେ ରୁଣୁଝୁଣୁ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ମୋ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା୤ ଝାପ୍ସା ଆଲୁଅରେ ଲକ୍ଷ୍ୟକଲି ବୋଉ ଭିତର ପଟୁ କବାଟର ଶିକୁଳି ବନ୍ଦକରି ମୋ ପାଖକୁ ଆସୁଚି୤ ଉଁ…ଚୁଁ…କିଛି ନାହିଁ୤ ବୋଉକୁ କୁଂଢ଼େଇ ପକେଇଲି୤ ଆଗ ତା ଗାଲରେ ଚୁମା ମାରି ପକେଇଲି୤ ସେ ଖାଲି ବ୍ୟସ୍ତହୋଇ ମତେ ଚୁମୁଟି ପକେଇଲା୤ ମୁଁ ବୁଝି ପାରିଲି୤ ସେ ତା ସାୟା ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ପୁରା ରେଡ଼ି ହେଇ ଆସିଥିଲା୤ ସେଦିନ ଭଲକରି ତା ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିଲି୤ ଡେରି ନ କରି ତାକୁ ମାଡ଼ି ବସି ଗେହିଁବା କାମ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି୤ ମୋ ପାଖରୁ ମସ୍ତ ବାଣ୍ଡ ମାଡ଼ ଖାଇ ବୋଉ ମଜାରେ ତଳ ପଟରୁ ଖାଲି ଭିଡ଼ି ମୋଡ଼ି ହେଉଥିଲା୤ ଅଧ ଘଂଟା କାଳ ଧୁମ୍ ଗେହିଁକି ତା ଦେହରୁ ଝାଳ ବାହାର କରିଦେଲି୤ ତା ଭିତରେ ବୋଉ ବିଆରୁ କେତେଥର ରସ ବାହାରି ସାରିଥିଲା୤ ବୋଉ ମୋତେ ଚୁମୁଟି ପକେଇ ଗେହିଁବା ଶେଷ କରିବା ପାଇଁ କହୁଥିଲା୤ ହେଲେ ସେତେବେଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋର ବୀର୍ଯ ବାହାରି ନ ଥିଲା୤ ଆହୁରି ବେଶୀ ସମୟ ଯାଏ ଗେହିଁବାକୁ ମୋର ମନ ହେଉଥିଲା୤ ଶେଷକୁ ବୋଉ ମୋ ପିଚାକୁ ସାଉଁଳି ପକେଇ ଫିସ୍ ଫିସ୍ ହେଇ କହିଲା – ସେତିକି କର, ସକାଳ ଯାଏ ଗେହିଁବୁ ନା କ’ଣ?
ବୋଉ ମୁହଁରୁ ଏମିତିକା ଅଭଦ୍ର କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇ ଗଲି୤ ଆଉ ରହି ହେଲାନି୤ ବୋଉକୁ କୁଂଢ଼େଇ ଧରି ତା ବିଆର ଅତି ଭିତରକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବିଦେଲି୤ ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପିଚ୍ ପିଚ୍ ହେଇ ବୀର୍ଯ ବାହାରି ଗଲା୤ ବୋଉ ମୋତେ ଠେଲି ଦେଇ ଉଠି ପଡ଼ିଲା୤ ଆସ୍ତେ କରି କବାଟ ଖୋଲି ତର ତର ହେଇ ପଳେଇ ଗଲା୤
ପର ଦିନ ମୁଁ ଟିକିଏ କଥା ହେବା ପାଇଁ ବୋଉ ପଛେ ପଛେ ଲାଗିଲି୤ ହେଲେ ସିଏ ଧରା ଛୁଆଁ ଦେବା ଭଳି ମାଇକିନିଆ ନୁହେଁ୤ ତା ସାଙ୍ଗରେ କଥା ହେବାକୁ ମୋତେ ଡର ମାଡ଼ିଲା୤ ରାଗ ବି ହେଲା୤ ଶାଳୀ ପେଲେଇ ମାଇକିନିଆ…ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ରାତିର ଅନ୍ଧାରରେ ଆସୁଚି, ଗିହଣ ଖାଇ ବିଆର ଗଲୁ ମରିବା ପରେ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ପଳେଇ ଯାଉଛି୤ ହେଲେ କଥା ଟିକେ ହେବାକୁ କି ଖୁସି ଟିକେ ହେବାକୁ ନାହିଁ୤ କିନ୍ତୁ କରିବି କ’ଣ? ମୋତେ କିଛି ବୁଦ୍ଧି ଦିଶିଲା ନାହିଁ୤
ଆଉ ଥରେ ବାପା ଘରେ ନ ଥିଲେ୤ ଜମିବାଡ଼ି ଖବର ବୁଝିବା ପାଇଁ ଗାଆଁକୁ ଯାଇଥିଲେ୤ ଲକ୍ଷ୍ୟକଲି, ବୋଉ ଭାରି ଖୁସି ଖୁସି ଦିଶୁଛି୤ ଭଲ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧି ଭାରି ସଜେଇ ହେଇଛି୤ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ମତେ ଡାକି ମାର୍କେଟ ଯିବାକୁ ଗାଡ଼ି ବାହାର କରିବା ପାଇଁ କହିଲା୤ ମୁଁ ରାଗି ମନା କରିଦେଲି୤ କହିଲି – ତୁ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଭଲକରି ଟିକିଏ କଥା ହେଉନୁ…ମୁଁ ତୋ କଥା କିଛି ଶୁଣିବି ନାହିଁ୤
ବୋଉ ଫେଁ କରି ହସି ଦେଇ କହିଲା – ମୁଁ ତତେ ଏତେ କଥା ବୁଝେଇ ପାରିବି ନାହିଁ୤ ତୋ ବାପା ଥିଲା ବେଳେ ତୁ ଜମା ମୋ ପାଖକୁ ଆସିବୁ ନାହିଁ୤ ଆଜି ତୋ ବାପା ନାହଁନ୍ତି ବୋଲି ତ ତୋ ସାଙ୍ଗରେ ମାର୍କେଟ ବୁଲିବା ପାଇଁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଛି୤
ବୋଉ କଥା ବୁଝିପାରି ମୁଁ ହସି ଦେଲି୤ ତା ମାନେ ମୋ ବୋଉ ମସ୍ତ ଚାଲାଖ ମାଇକିନିଆ ଅଛି୤ ବାପା ସନ୍ଦେହ କରିବା ଭଳି କିଛି କାମ କରିବାକୁ ସେ ଚାହୁଁ ନାହିଁ ୤ ବୋଉକୁ ସାଙ୍ଗରେ ଧରି ମାର୍କେଟ ଗଲି୤ ମାର୍କେଟରେ ବୁଲାବୁଲି କରି କିଛି ଜିନିଷ ପତ୍ର କିଣି ଘରକୁ ଫେରିଲୁ୤
ରାତରେ ଖିଆ ପିଆ ସରିବା ପରେ ବୋଉ ମତେ ତାଗିଦ୍ କରିଦେଇ କହିଲା – ତୁ ଆଜି ମୋ ପାଖରେ ଶୋଇବୁ୤ ତୋ ବାପା ନାହାଁନ୍ତି, ଏକା ଶୋଇବାକୁ ମୋତେ ଡର ମାଡ଼ିବ୤ ମୁଁ ବୁଝି ଗଲି୤ ମୋ ବୋଉ ମସ୍ତ ପେଲେଇ ମାଇକିନିଆ ଅଛି୤ ବାପା ଘରେ ନାହାଁନ୍ତି୤ ତେଣୁ ସାରା ରାତି ମୋ ପାଖରେ ଶୋଇ ଗିହଣ ଖାଇବା ପାଇଁ ତା ମନ ଉଚ୍ଛନ୍ନ ହେଉଛି୤ ରାତିରେ ଖିଆ ପିଆ ସରିଲା ପରେ ମୁଁ ଆଗେ ଯାଇ ବାପା ବୋଉଙ୍କ ଶୋଇବା ଘରେ ବେଡ ଉପରେ ଶୋଇ ବୋଉକୁ ଅପେକ୍ଷା କଲି୤ ଟିକେ ପରେ ବୋଉ ଆସିଲା୤ ଲାଇଟ ବନ୍ଦ ନ କରି ଆସି ବେଡ଼ରେ ବସି ମୋତେ ଚାହିଁ ତା ଦେହରୁ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲିଲା୤ ମୁଁ ତା ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧକୁ ଚାହିଁଲି୤ ସେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଦୁଷ୍ଟାମୀ ହସ ହସି କହିଲା – ରାଜୁ, ତୁ ପୁରା ଏକ୍ସପର୍ଟ ହେଇ ଗଲୁଣି୤ ତୋ ବାଣ୍ଡଟା ବି ମସ୍ତ ହେଇଚି୤
ମୁଁ ଜାଣିଲି ମୋ ବୋଉ ଗୋଟିଏ ପୁରା ଗେହିଁ ମାଇକିନିଆ ଅଛି୤ କହିଲି – ବୋଉ, ଆଜି କାଲି ତତେ ବାପା ଗେହୁଁ ନାହାଁନ୍ତି କିଲୋ୤
ବୋଉ କହିଲା – ହଁ, ଗେହୁଁଛନ୍ତି ଯେ, ହେଲେ ମାସକୁ ମାତ୍ର ଥରେ କି ଦିଇ ଥର୤ ସେତିକି ଗେହିଁବା ମୋ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ହଉନି୤ ମୋର ଆହୁରି ଦରକାର୤ ତାହା ଛଡ଼ା, ତାଙ୍କ ଗେହିଁବାରେ ମତେ ଆଉ ଶାନ୍ତି ଲାଗୁନି୤ ବୁଢ଼ୀ ବୟସରେ ବି ମୋ ବିଆ ସବୁବେଳେ ଶୁଳେଇ ହଉଛି୤ ହେଲେ, ମୋର ଏବେ ଆଉ ଚିନ୍ତା ନାହିଁ୤ ତୁ ତ ଜମେଇ କରି ବଢ଼ିଆ ଗେହୁଁଚୁ…ହେଃ…ହେଃ…
ବୋଉ ମୋ ଲୁଙ୍ଗି ତଳେ ହାତ ପୁରେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ସାଉଁଳି କହିଲା – ସତରେ, ତୋ ବାଣ୍ଡଟା ମସ୍ତ ତାଗଡ଼ା ହେଇଛି୤ ଆଚ୍ଛା କହିଲୁ, ସେ ବଦମାସ ଚାକରାଣୀ ଶାନ୍ତି ସାଙ୍ଗରେ ତୁ କେବେଠାରୁ ସେ କାମ କରୁଥିଲୁ୤
ମୁଁ ବୋଉକୁ ଭିଡ଼ି ନେଇ କହିଲି – ବୋଉ, ସେ କଥା ଛାଡ଼୍ ୤ ଜଲଦି ତୋ ଶାଢ଼ୀ ଖୋଲିଲୁ…ଗେହିଁବାକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଅସମ୍ଭାଳ ହେଲାଣି୤
ବୋଉ ହସିଦେଇ ଶାଢ଼ୀ ଖୋଲୁ ଖୋଲୁ କହିଲା – ତୁ ତ ନାଗର ଟିଏ ହେଇ ଗଲୁଣି୤
ମୁଁ ବୋଉକୁ କୁଂଢ଼େଇ ଆଦର କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି୤ ବୋଉ ବି ମୋତେ କୁଂଢ଼େଇ ଚୁମା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲା୤ କହିଲା – ଆଜି ସକାଳ ଠାରୁ ମୋ ବିଆ ଭାରି ଗରମ ହେଇ ଅଛି୤ ତୁ ଆଗ ଟିକିଏ ତୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଭଲ କରି ଗେହିଁଲୁ୤ ବିଆ ଭିତରେ ଗରମ ପାଣି ଗୁଡ଼ା ଜମିରହି ମୋତେ ଭାରି ହନ୍ତସନ୍ତ କରି ସାରିଲାଣି୤
ମୁଁ ବୋଉକୁ ଚୁମାଦେଇ ଗେଲ କରିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ବୋଉ କହିଲା – ଯାଃ…କେତେ ଚୁମା ଦଉଚୁ ତୋର ଏଇ ବୁଢ଼ୀ ବୋଉକୁ ୤ ଜଲଦି ମୋ ଉପରକୁ ଉଠି ଆ୤
ମୁଁ ଦେଖିଲି ମୋ ବୋଉ ସାଙ୍ଘାତିକ ଗେହିଁ ମାଇକିନିଆ ଅଛି୤ ତା ବିଆରେ ଖାଲି ବାଣ୍ଡ ପଶିବା ଦରକାର୤ ଦୁନିଆରେ ହଜାରକରେ ତିନି ଜଣ ମାଇକିନିଆ ଏଇ ପ୍ରକାରର୤ ମୁଁ ଆଉ ଡେ଼ରି କଲିନି୤ ମୋ ବାଣ୍ଡବି ବୋଉ ବିଆ ଭିତରେ ମୁଣ୍ଡ ପୁରେଇବାକୁ ଉଚ୍ଛନ୍ନ ହୋଇ ପଡ଼ୁଥିଲା୤ ବୋଉ ଜଙ୍ଘକୁ ମେଲାକରି ତାକୁ ମାଡ଼ି ବସିଲି୤ ମୋ ମୁଷଳିଆ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ମୁହଁରେ ସେଟ୍ କରିଦେଲି୤ ବୋଉ ତା ଓଠକୁ କାମୁଡ଼ି ଇସଃ…ଆହାଃ…ହେଲା୤
ମୁଁ କହିଲି – ବୋଉଲୋ, ଆଜି ଗେହିଁକରି ତୋ ଗାଣ୍ଡି ଫଟେଇବି୤
ଫେଁ କିନା ହସି ଦେଇ ବୋଉ କହିଲା – ମୋ ଗାଣ୍ଡି ତ ପ୍ରଥମରୁ ଫାଟିକରି ଅଛି୤ ଦେଖିବୁ କି ୤ ହେଃ…ହେଃ…ଛାଡ଼, ଆଉ ଦିନେ୤
ମୁଁ ବୋଉକୁ ଫୁଲ୍ ଦମରେ ଗେହିଁଲି୤ ବୋଉ ତଳ ପଟରୁ ତା ଗାଣ୍ଡିକୁ ହଲେଇ ଜୋର ଜୋର ନିଃଶ୍ବାସ ନେଇ ମଜାରେ ମୋତେ ଥରକୁ ଥର ଇସଃପକୋଉ ଥିଲା୤ ଗିହଣର ମଜା ନେଇ ଆଃ…ଉହୁଃ…ଓହୋଃ…ହଉଥିଲା୤ ବୋଉ କହିଲା – ଭାରି ସୁଖ ଲାଗୁଚିରେ…ତୁ ମସ୍ତ ଗେହୁଁଚୁ…ଆଃ…ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଭିତରକୁ ଜୋରରେ ମାଡ଼ିକରି ଗେହିଁପକା…ତୋ ବାଣ୍ଡଟା ମସ୍ତ ମୋଟା ହେଇଚି…ପୁରେଇ ମୋ ବିଆକୁ ଜୋର ଜୋର ଘାଂଟି ପକା…ଆଃ…
ମୁଁ ମୋ ଗାଣ୍ଡିକୁ ହଲେଇ ମଜାରେ ଗେହୁଁଥିଲି୤ ଶାଳୀ ମାଇକିନିଆ ଆଜି ଖୁବ୍ ଗରମ ଅଛି୤ ବିଆରୁ ରସ ବୋହି ବେଡ଼ସିଟ୍ ଓଦା ହୋଇଗଲାଣି୤ ପଚର ପଚ୍…ପଚର ପଚ୍ ଶବ୍ଦ କରି ମୋ ବାଣ୍ଡ ବୋଉ ବିଆରେ ପଶୁଥିଲା ବାହାରୁ ଥିଲା୤ ଅଧ ଘଂଟା ଗେହିଁବା ପରେ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ହେଲାନି୤ କହିଲି – ବୋଉଲୋ…ଏଇନା ମୋର ବାହାରିବ୤
ବୋଉ କହିଲା – ବାହାରୁ୤ ଭିତରକୁ ମାଡ଼ିକର ଛାଡ଼ି ପକା ୤ ଡରିବାର କିଛି ନାହିଁ୤ ମୋର କେବେ ଠାରୁ ମେନ୍ସ ବନ୍ଦ ହେଲାଣି୤
ଓଃ…ଆଃ…କି ମଜା୤ ବୋଉ ବିଆ ଭିତରେ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ୁ ଛାଡ଼ୁ ମୁଁ ବୋଉକୁ ଜୋରରେ କୁଂଢ଼େଇ ଧରିଲି୤ ତା ବେକକୁ କାମୁଡ଼ି ଚୁମା ମାରି ପକେଇଲି୤
ରାତିରେ ଆହରି ତିନି ଥର ବୋଉ ଉପରେ ଚଢ଼ିଲି୤ ତା ଠାରୁ ମନ ଜମା ଛାଡ଼ୁ ନ ଥିଲା୤ ବୁଢ଼ୀ ହେଲେ ବି ବୋଉ ଏବେ ଖୁବ୍ ଗରମ ମାଇକିନିଆ ଅଛି୤ ତାକୁ ଗେହିଁବାକୁ ଭାରି ମଜା ଲାଗୁଚି୤
ପର ଦିନ ବାପା ଆସି ପହଂଚିଲେ୤ ବୋଉ ପାଖ ପାଖ ହେବାକୁ ମୋର ମନ ହେଉଥିଲା୤ ଡେରି ହେବାରୁ ମୁଁ କାମରେ ବାହାରି ଗଲି୤ ହଠାତ୍ ବାପା ଫୋନ୍ କରି ମୋତେ ଡକେଇ ପଠେଇଲେ୤ ସେ କ’ଣ ଗୋଟିଏ ଡକୁମେଂଟ ଗାଆଁରେ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଆସି ଥିବାରୁ ଗାଆଁକୁ ଯାଇ ସେଇଟା ଆଣିବା ପାଇଁ ମୋତେ କହିଲେ୤ ଧେତ୍…ଶଳା.ମୋ ବାପା କିଛି କରେଇ ଦେବନି୤ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ବସ୍ ଧରି ଗାଆଁକୁ ଗଲି୤ ଗାଆଁରେ ପହଂଚିବା ବେଳକୁ ରାତି ହୋଇଗଲା୤ ରାତିଟା ରହି ତା ପରଦିନ ସକାଳୁ ବସ୍ ଧରି ଫେରିଲି୤
ସଂଜବେଳୁ ବୋଉ ପଛେ ପଛେ ଲାଗିଲି୤ କହିଲି – ବୋଉ, ଯାହା ହେଲେ ବି ଆଜି ଥରେ ନ ହେଲେ ମୁଁ ସମ୍ଭାଳି ପାରିବିନି୤ ତୁ ମନା କରନି୤ ତୋତେ ମୋ ରାଣ୤
ବୋଉ ଚମକି ପଡ଼ିଲା୤ କହିଲା – ଆଜି ତୋ ଭାଗ୍ୟ ଖରାପ୤ ଜମା ସେମିତି ହଅନା୤ ତୋ ବାପାଙ୍କର ଆଜି ମୁଡ଼୍ ହେଇଚି୤ ତୁ ଜମା ମୋ ପାଖକୁ ଆସ ନା ୤ ତୁ ଗେହିଁଲେ ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ଏତେ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ୁଚୁ ଯେ ବିଆ ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରେଇ ଯେତେ କାଢ଼ିଲେ ବି ସରୁନି୤ ତୋ ବାପା ଡାଉଟ୍ କରିବେ…ତେଣୁ ତୁ ବାଧ୍ୟ କରନି୤
ମୁଁ ନଛୋଡ଼ ବନ୍ଧା୤ ଖୁବ୍ ନେହୁରା ହେଲି୤ ପ୍ୟାଂଟ ଖୋଲି ଟିଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ବାଣ୍ଡକୁ କାଢ଼ି ବୋଉକୁ ଦେଖେଇଲି୤ ବୋଉ ହସି ଦେଇ କହିଲା – ଆଚ୍ଛା ହଉ…ମୁଁ ଗୋଟାଏ କଥା କହିବି କରିବୁ୤
ମୁଁ କହିଲି – ହଁ, କହୁନୁ…କିନ୍ତୁ ତତେ ନ ଗେହିଁବା କଥା କହିବୁନି୤
ବୋଉ କହିଲା – ଆଜିଟା ତୁ ମୋ ପଛ ପଟରେ କାମ ଚଳେଇ ନେଏ…
ମୁଁ କହିଲି – ମାନେ…
ବୋଉ କହିଲା – କ’ଣ ଏଇ କଥାଟା ବୁଝି ପାରୁନୁ ମଁ…
ମୁଁ କହିଲି – ହଁ, ବୁଝିପାରୁଚି ଯେ…ହେଲେ ବୋଉ, ତତେ କଷ୍ଟ ହବନି୤
ବୋଉ କହିଲା – ତୋରଟା ଯେତେ ମୋଟା ଆଉ ଲମ୍ବା ହେଇଚି ପଶିଲେ କଷ୍ଟ ହବ ଯେ୤ କିନ୍ତୁ ତୁ ଯଦି ବାଗେଇ କରି କରି ଜାଣିବୁ ତାହେଲେ କଷ୍ଟ ହବନି୤ ତୁ ବାଥ୍ରୁମକୁ ଚାଲେ୤ ମୁଁ ନଡ଼ିଆ ତେଲ ଶିଶିଟା ନେଇଳରି ଆସୁଚି୤ ତତେ ବି ମଜା ଲାଗିବ୤ ମୁଁ ବି ଅନେକ ବର୍ଷ ହେବ ପଛରେ ନେଇନି୤
ବାପା ଫେରିବା ବେଳକୁ ଆହୁରି ଡେରି୤ ମୁଁ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ପଡ଼ି ବାଥ୍ରୁମରେ ପଶିଲି୤ ସେପଟରୁ ବୋଉ ନଡ଼ିଆ ତେଲ ଶିଶିଟା ଧରି ହସି ହସି ଆସିଲା୤ ବାଥରୁମ ଭିତରେ ତା ଶାଢ଼ୀ, ବ୍ଲାଉଜ ଓ ସାୟା ଖୋଲି ପକେଇ ଆଗ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ପକେଇଲା୤ ଦୁହେଁ କୁଂଢ଼ାକୁଂଢ଼ି ହେଇ ଚୁମା ଖାଇ ଗେଲ ହେଲୁ୤ ବୋଉ ନଡ଼ିଆ ତେଲ ନେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡରେ ବୋଳିଲା୤ ତାପରେ ବାଥ୍ରୁମ ଭିତର ପାଣି ଟାଙ୍କି ଉପରେ ହାତ ଭରାଦେଇ ହାମୁଡ଼ି ପଡ଼ି ତା ଗାଣ୍ଡିକୁ ଟେକି ରଖିଲା୤ କହିଲା – ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ତେଲ ନେଇ ଆଗେ ମୋ ଗାଣ୍ଡି କଣା ଭିତରେ ଟିକେ ମାରିଦେଏ୤ ତାପରେ ବାଗେଇ କରି ତୋ ବାଣ୍ଡ ଟୋପିକି ନେଇ ଲଗେଇ ପୁରେଇବୁ୤ ମୁଁ ଉନ୍ମାଦନାରେ ମାତି ଉଠିଲି୤ ମୋ ପାଇଁ ଇଏ ଗୋଟାଏ ନୂଆ ଏକ୍ସପେରିମେଂଟ୤ ବୋଉର ଗାଣ୍ଡି କଣାରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିଲି୤ ତା ଗାଣ୍ଡି କଣା ଜୋରରେ ପୁକ୍ ପୁକ୍ ହେଉଥିଲା୤ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରେଇ ଗାଣ୍ଡି କଣାରେ ତେଲ ଲଗେଇଲି୤ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁ ନ ଥିଲି୤ ବାଣ୍ଡ ଟୋପିକି ନେଇ ଗାଣ୍ଡି କଣାରେ ଲଗେଇ ମାଡ଼ି କରି ଠେଲିଲି୤ ଓହୋଃ…କି ଟାଇଟ୍୤ ବୋଉ ତା ଗାଣ୍ଡି ଢିଲା କରିବାକୁ ଟିକେ ଚେଷ୍ଟା କଲା୤ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଠେଲି ହେଇ ଅଳ୍ପ ଭିତରକୁ ଗଳିଗଲା୤ ଭାରି ଟାଇଟ୍ ଗାଣ୍ଡି୤ ମତେ ଲାଗିଲା ଗରମରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଟୋପି ଯେମିତି ଫାଟିଯିବ୤ ଭାରି ମଜା ଲାଗୁଥିଲା୤ ପିଚା ହଲେଇ ହଲେଇ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଗୋଟାକଯାକ ବାଣ୍ଡ ବୋଉ ଗାଣ୍ଡି ଭିତରେ ପୁରେଇ ଦେଲି୤ ବୋଉ ଉଃ…ଆହାଃ…ହେଇ କଷ୍ଟରେ କାନ୍ଦୁଣୁ ମାନ୍ଦୁଣୁ ହେଇଗଲା୤ ମୁଁ ଆସ୍ତେ ପିଚା ହଲେଇ ଆଉ ଟିକିଏ ଚେଷ୍ଟା କରୁ କରୁ ଏଥର ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ମସ୍ତିରେ ପଶିଲା ଆଉ ବାହାରିଲା୤ ସତରେ ଗୋଟାଏ ମାଇକିନିଆର ଗାଣ୍ଡିରେ ଗେହିଁବା ଯାହା ଶହେ ରାଣ୍ଡି ବିଆରେ ଗେହିଁବା ସେଇଆ୤
ବୋଉ ତା ଗାଣ୍ଡିକି ଚିପି ପକେଇଲା ବେଳେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଭାରି ଆରାମ ଲାଗୁଥିଲା୤ ମୁଁ ବୋଉ ଅଂଟାକୁ ଧରି ମସ୍ତ ମଜାରେ ଗାଣ୍ଡି ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ବୋଉ କହିଲା – ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ କର, ମତେ ଭାରି ମଜା ଲାଗୁଚି୤
ପାଂଚ ମିନିଟ୍ ଗାଣ୍ଡି ମାରିଚି କି ନାହିଁ, ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ହେଲାନି୤ ବୋଉର ଟାଇଟ୍ ଗାଣ୍ଡି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଅସମ୍ଭାଳ କରି ପକାଇଲା୤ ପଛରୁ ବୋଉକୁ ଭିଡ଼ି ପକେଇଲି୤ ଆଉ କେଇଟା ଠେସ ମାରୁ ମାରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବୋଉର ଗାଣ୍ଡି ଭିତରେ ବାହାରି ଗଲା୤
ଓହୋ…ଶଲା, ମସ୍ତ ମଜା ସତରେ୤ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଆସ୍ତେ କରି ବୋଉ ଗାଣ୍ଡିରୁ କାଢ଼ି ଆଣିଲି୤ ବୋଉ ସାବୁନ ମାରି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧୋଇଦେଲା୤ ତାପରେ ତା ନିଜ ଗାଣ୍ଡିକି ଧୋଇଲା୤ ପଚାରିଲା – କିରେ ଟୋକା, କେମିତି ଲାଗିଲା?
ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି – ସତରେ ଲୋ ବୋଉ, ଭାରି ମଜା ଲାଗିଲା୤ ଏଣିକି ଦିନବେଳା ଗୋଟାଏ ଟ୍ରିପ ତୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ଲୋଡ଼ କରିବି୤ ତୋ ଗାଣ୍ଡି ମାରିବାକୁ ଭାରି ମଜା ଲାଗୁଚି୤
ବୋଉ ଫେଁ ଫେଁ ହେଇ ହସିଲା୤ କହିଲା – ଗାଣ୍ଡି ମାରିବା ମଜା ପାଇଗଲୁ ତାହେଲେ୤
ରାତିରେ ଖାଇପିଇ ସାରି ମୁଁ ଉପର ଘରକୁ ଶୋଇବା ପାଇଁ ପଳେଇ ଗଲି୤ ମନଟା ମୋର ଖୁସି ଥିଲା୤ ବୋଉକୁ ଗାଣ୍ଡିମାରି ଭାରି ଆରାମ ଲାଗୁଥିଲା୤ ଜାଣିଥିଲି ରାତିରେ ବାପା ବୋଉକୁ ଗେହିଁବେ୤ ଦିଇ ମାସରେ ଆଜି ବୁଢ଼ାର ବୁଢ଼ୀକି ଗେହିଁବାକୁ ମନ ହେଇଚି୤ ମୋର ଭାରି ରାଗ ହେଉଥିଲା୤ ଛାଡ଼, ବୋଉ ତ ତାଙ୍କ ମାଈକିନିଆ୤ ତାଙ୍କର ଯେତେବେଳେ ଇଚ୍ଛା ସେ ତାକୁ ଗେହିଁବେ୤
ମୁଁ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲି୤ ରାତି ୧୨ଟା ପାଖା ପାଖି ହେବ୤ ଅନ୍ଧାରରେ କିଏ ମତେ ଉଠେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା୤ ମୁଁ ଧଡ଼ପଡ଼୍ ହେଇ ଉଠି ବସିଲି୤ ଜାଣିଲି ବୋଉ ଆସିଛି୤ ବୋଉ ମୋ କାନରେ ଫୁସ୍ ଫୁସ୍ ହେଇ କହିଲା – ଏଇ ରାଜୁ, ଜୋରରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଚୁ କି? ତୋ ବାପା କଲେ ଯେ…ମୋ ମନ ଶାନ୍ତି ହେଲାନି୤ ଆଗ ଭଳି ସେ ଆଉ ଗେହିଁ ପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି୤ ମୋର ଭାରି ଗଲୁ ହଉଚି, ଜମା ସମ୍ଭାଳି ହଉନି୤ ଆସୁନୁ ଟିକେ…ଜଲଦି ଟିକିଏ ଗେହିଁ ଦେଏ୤
ମୁଁ ଖୁସି ହେଇଗଲି୤ ବୋଉ ମୋ ଲୁଙ୍ଗି ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ସାଉଁଳି ପକେଇ କହିଲା – ଦେଖା ମୁଁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ହିଟ୍ କରି ଦଉଚି୤
ମୁଁ କହିଲି – ଦରକାର ନାର୍ହି ବୋଉ୤ ତତେ ଦେଖି ତ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଗର୍ଜନ କଲାଣି୤ ହଉ, ଟିକିଏ ପାଟି ଲଗେଇ ଦେଏ୤
ବୋଉ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ପାଟିରେ ପୁରେଇ କାମୁଡ଼ି ଜିଭ ମାରି ସଲସଲ କରି ଅସମ୍ଭାଳିଆ କରିଦେଲା୤ ତାପରେ ବେଡ଼ରେ ଶୋଇପଡ଼ି ତା ଶାଢ଼ୀ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଲା୤ ଦିଇ ଜଙ୍ଘକୁ ମେଲେଇ ମୋତେ ତା ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲା୤ କହିଲା – ବିଆ ପୁରା ଗରମ ଅଛି୤ ଶୀଘ୍ର ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦେଏ୤
ବାପାଙ୍କ ପାଖରୁ ଗିହଣ ଖାଇ ବୋଉ ବିଆଟା ଭାରି ନାଳୁଆ ହେଇଥିଲା୤ ମୁଁ ବାଣ୍ଡ ମାଡ଼ୁ ମାଡ଼ୁ ପଚ୍ କିନା ପୁରା ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭିତରକୁ ଗଳିଗଲା୤ ବୋଉ ଆହାଃ…ଉହୁଃ…ହେଇ କହିଲା – ତୋ ବାଣ୍ଡଟା ମସ୍ତ ହେଇଚି…ଏହାକୁ କହନ୍ତି ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡ୤ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଚି ରେ ରାଜୁ, ଗାଣ୍ଡି ନଚେଇ ଗେହିଁ ପକା ୤ ଆହା…କି ମଜା…ଖେଂଚି ଖେଂଚି ମୋ ବିଆ ଭିତରୁ ସେ ଗରମ ନାଳୁଆ ପାଣି ଗୁଡ଼ା ସବୁ ଶୀଘ୍ର କାଢ଼ିପକା୤
ମୁଁ ମସ୍ତ ମଜାରେ ମୋ ମସ୍ତ ପେଲେଇ ବୋଉକୁ ତା ପିଠି ତଳୁ କୁ ଧରିଲି୤ ଗାଣ୍ଡି ଟେକି ଗେହୁଁ ଗେହଁୁ କହିଲି – ପାହାନ୍ତା ଯାଏ ତତେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ମନ ହଉଚି୤ ତତେ ଗେହିଁବାକୁ ଭାରି ବଢ଼ିଆ ଲାଗୁଚି ଲୋ ମୋ ବୋଉ୤ ତୋର ଗରମ ବିଆ…ମୋ ବୋଉ ଲୋ…
ମୁଁ ଖୁବ୍ ଅସମ୍ଭାଳ ମଜାରେ ବୋଉର ଗାଲ ଓ ଓଠକୁ କାମୁଡ଼ି ତା ଥୁଲ୍ ଥିଲ୍ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଚିପି ଚିପି ଗେହିଁବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଦଶ ମିନିଟ୍ ଗେହିଁଲା ବେଳକୁ ଆଉ ରହି ହେଲାନି୤ ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପୁଳାଏ ଗରମ ବୀର୍ଯ ବୋଉର ବିଆ ଭିତରକୁ ପିଚିକି ଗଲା୤ ମସ୍ତ ସୁଖରେ ବୋଉକୁ ଭିଡ଼ି ପକେଇଲି୤ ସେତେବେଳକୁ କେତେ ଥର ବୋଉ ବିଆରୁ ଗରମ ରସ ବୋହି ସାରିଥିଲା ତା’ର ହିସାବ ନାହିଁ୤ ମୋ ବାଣ୍ଡ, ପେଳ ଆଉ ଦିଇ ଜଙ୍ଘ ତା ବିଆ ରସ ଲାଗି ପୁରା ଅଠା ଅଠା୤
ବୋଉ ଉଠି ଶାଢ଼ୀ ସଜାଡ଼ି ହସି ଦେଇ କହିଲା – ଭାରି ଶାନ୍ତି ଆଉ ଆରାମ ଲାଗିଲା ଏଥର୤ ମୁଁ ଯାଉଚି୤ ତୁ ଯାଆ, ପରିସ୍ରା କରି ଦେଇ ଆସି ଶୀଘ୍ର ଶୋଇପଡ଼୤
ବୋଉକୁ ପଛ ପଟୁ ଭିଡ଼ି ଧରି ତା ଓସାରିଆ ମାଂସାଳ ଗାଣ୍ଡିରେ ମୁହଁ ଘଷି ପକେଇ କହିଲି – ବୋଉ ଲୋ, ତୋ ଗାଣ୍ଡିରୁ ମୋ ମନ ଛାଡ଼ୁନି…
ବୋଉ ହସ ଚାପି କହିଲା – ମୁଁ ଜାଣିଚି ପରା…ଟାଇଟ୍ ଜିନିଷକୁ ସମସ୍ତଙ୍କର ଲୋଭ…ହଉ ଛାଡ଼ ମତେ୤

No comments:

Post a Comment