Sunday 22 September 2013

ପୁଅ ଦୂର କଲା ସ୍ୱାମୀ ଅଭାବ

ପୁଅ ଦୂର କଲା ସ୍ୱାମୀ ଅଭାବ
ଅନିତାର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବା ବେଳକୁ ସେ ବେଡ଼ରେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଥିଲା୤ ଗତକାଲି ରାତିରେ ତାକୁ ଅମରେଶ ଲାଗ ଲାଗ ଦୁଇ ଥର ଗେହିଁବା ପରେ ସେ ଏତେ ହାଲିଆ ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା ଯେ ଲୁଗାପଟା ନ ପିନ୍ଧି ସେମିତି ଶୋଇ ଯାଇଥିଲା୤ ଅନିତା ତା ଲଙ୍ଗଳା ଦେହରେ ଶାଢ଼ୀଟା ଗୁଡେ଼ଇ ଦେଇ ଉଠିଗଲା୤ ଅମରେଶଙ୍କ ପାଇଁ ଗରମ କଫି କପ୍ ଧରି ବେଡ଼ରୁମକୁ ଆସି ଅନିତା ଦେଖିଲା ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ସେମିତି ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇଛନ୍ତି୤ ଟି-ପୟ ଉପରେ କଫି କପ୍ଟା ରଖିଦେଇ ଅନିତା ଯାଇ ବେଡ଼ ପାଖରେ ଛିଡ଼ାହୋଇ ନଇଁ ପଡ଼ି ଅମରେଶଙ୍କ ଓଠରେ ଗୋଟିଏ ଚୁମା ଦେଲା୤ ଅମରେଶ ଆଖି ଖୋଲି ଅନିତାକୁ ଚାହିଁଲେ ଆଉ ଦୁଇ ହାତରେ ଅନିତାକୁ ତାଙ୍କ ଛାତି ଉପରକୁ ଭିଡ଼ିନେଲେ୤ ଅନିତା ପାଟି କରି ଉଠଲା – ଆରେ…ଇଏ କ’ଣ ହେଉଚି୤ ଛାଡ଼ ମତେ୤
ଅମରେଶ ଅନିତାଙ୍କ ଗାଲରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଆଙ୍କିଦେଇ ଦୁଇ ହାତରେ ଶାଢ଼ୀ ମିଶା ଅନିତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳି ପକେଇଲେ୤ ଅନିତା ଅମରେଶଙ୍କ ବାହୁ ବନନ୍ଧରୁ ମୁକ୍ତ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି କହିଲା – ଆଃ…କେଡେ଼ ଦୁଷ୍ଟ…ଛାଡ଼୤ ଡ଼ୋରଟା ଖୋଲା ଅଛି୤
ଅମରେଶ ତଳପଟୁ ଅନିତାର ଶାଢ଼ୀ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇ ବିଆରେ ହାତ ବୁଲାଉ ବୁଲାଉ କହିଲେ – ଥାଉ…କେହି ଆସିବେନି୤ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଆଉ ଗୋଟେ ସେସନ ହେଇଯାଉ୤
ଅନିତା ଅମରେଶଙ୍କ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇ କହିଲା – ଉହୁଁ…ଏବେ ନୁହଁ…ଖରାବେଳକୁ ପଛେ…ପ୍ଲିଜ…
ଅମରେଶ କହିଲେ – ଖରାବେଳକୁ ଥରେ ନୁହେଁ…ଦିଥର…ରାଜି ତ?
ଅନିତା କହିଲା – ହେଲା ବାବା, ଦିଥର କାହିଁକି ଯେତେଥର କହିବ ମୁଁ ମନା କରିବିନି୤
ଛାଡ଼ିଲ ମତେ୤
ଅମରେଶ କହିଲେ – ହଉ…ଟିକିଏ ରୁହ୤
ଅମରେଶ ଉଠି ପଡ଼ି ଅନିତାର ଶାଢ଼ୀ ଓ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଟେକି ଦେଇ ବିଆରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଲେ୤ ଅନିତା ତା ଶାଢ଼ୀଟା ସଜାଡ଼ି ବେଡ଼ ତଳକୁ ଓହ୍ଲେଇ ପଡ଼ୁ ପଡ଼ୁ କହିଲା – ଯାଃ…ତମେ ଭାରି ଇଏ…
ଅନିତା ଟି-ପୟ ଉପରୁ କଫି କପ୍ଟା ଆଣି ଅମରେଶ ହାତକୁ ବଢ଼େଇ ଦେଉ ଦେଉ କହିଲା – ନିଅ…କଫିଟା ଥଣ୍ଡା ହେଇଯିବ୤
ଅମରେଶ ବେଡ଼ ବାଡ଼ାକୁ ଆଉଜି ବସି ବେଡ଼ସିଟ୍ଟାଏ ତାଙ୍କ ଲଙ୍ଗଳା ଦେହ ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲେ୤ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଥିବା ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡ ବେଡ଼ସିଟକୁ ତମ୍ବୁ ଭଳିଟେକି ରଖିଲା୤ ଅନିତା ହାତରୁ କଫି କପ୍ଟା ନେଉ ନେଉ ଅମରେଶ କହିଲେ – ଗରମ କଫି ଅପେକ୍ଷା ତମର ସେଠି ଦେଇଥିବା ଚୁମା ଦେହକୁ ବେଶୀ ଗରମ କରିଦେବ୤
ତମ୍ବୁ ଭଳି ବେଡ଼ସିଟକୁ ଟେକି ରଖିଥିବା ଅମରେଶଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଛୁଇଁ ଦେଇ ତାଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ହସିଦେଇ ଅନିତା କହିଲା – ଯାଃ…ତମେ ଭାରି ଇଏ ହେଇଗଲଣି୤
ରୁମ୍ ଭିତରୁ ବାହାରି ଯାଉ ଯାଉ ଅନିତା ଭାବୁଥିଲା : ଆଃ…ଆଜି ଦିନଟା ଗଲେ ପୁଣି ଯାଇ ଦିଇ ବର୍ଷ୤ ଅମରେଶଙ୍କ ପାଇଁ କେତେ ଭଲ ଲଗୁଥିଲା ଏହି ତିନି ସପ୍ତାହ୤ ତିନି ସପ୍ତାହ କେତେବେଳେ ତିନିଟା ଦିନ ପରି କଟିଗଲା ସେ ଜାଣି ପାରିଲାନି୤ ସାରା ରାତି ଅମରେଶ ଅନିତାକୁ ଶୁଆଇ ଦେଉ ନ ଥିଲେ କି ସୂତା ଟିଏ ବି ତା ଦେହରେ ରଖୁ ନ ଥିଲେ୤ ନିଜେ ବି ସେ ରାତି ସାରା ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧୁ ନ ଥିଲେ୤ ସାରା ରାତି ତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଶୋଉ ଥିଲେ୤ କେତେ ନୂଆ ନୂଆ ପୋଜରେ ତାକୁ ଗେହୁଁଥିଲେ୤ କେତେ ବୀର୍ଯ ଯେ ସେ ତା ବିଆରେ ଛାଡ଼ୁଥିଲେ୤ ଦୁଇ ବର୍ଷ ଯାକ ତାଙ୍କର ସବୁ ବୀର୍ଯ ସେ ଷ୍ଟକକରି ରଖୁଥିଲେ ନା କ’ଣ? ତା ବିଆରୁ ବି କମ୍ ବିଆରସ ବାହାରୁ ନ ଥିଲା୤ ସତରେ ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଉଥିଲା, ତା ବିଆକୁ ଏତେ ରସ ଆସୁଚି କୋଉଠୁ? ଅମରେଶଙ୍କର ଥରେ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଲା ବେଳକୁ ତା ବିଆରୁ ତିନିଥର ବିଆରସ ପରା ବାହାରୁଚି୤ ସତରେ ସ୍ତ୍ରୀ ବିଆରୁ ବିଆରସ ବାହାର କରିବାର କଳା ଅମରେଶଙ୍କୁ ଭଲ ଜଣା୤
ଛୁଟି ସରି ଯିବାରୁ ଅମରେଶ ଆଜି ଆମେରିକା ଫେରିଯିବେ୤ ପୁଣି ଆସୁ ଆସୁ ଦୁଇ ବର୍ଷ୤ ଏମିତି ଅମରେଶଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଏକୁଟିଆ ରହିବା ଅନିତାର ଅଭ୍ୟାସରେ ପଡ଼ିଗଲାଣି୤ ଏମିତି ତ ୨୦ ବର୍ଷ ବିତିଗଲାଣି୤ ଏବେ ତା ବୟସ ୪୦ ବର୍ଷ୤ ୧୮ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଅନିତା ଅମରେଶଙ୍କୁ ବାହା ହୋଇଥିଲା୤ ୨୦ ବର୍ଷ ବୟସରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ସନ୍ତାନ ଝିଅ ହୋଇଥିଲା୤ ତା ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ ପୁଅ ଅଜିତର ଜନ୍ମ୤ ଝିଅକୁ ୧୮ ବର୍ଷ ହେଲା ବେଳକୁ ତାକୁ ବାହା କରିଦେଇ ଥିଲେ୤ ସେ ତା ଶାଶୁ ଘରେ ଅଛି୤ ଅମରେଶ ଆମେରିକା ଚାଲିଯିବା ପରେ ସେ ଏକୁଟିଆ ପୁଅ ଅଜିତ ସହିତ ରହୁଚି୤ ଅଜିତର ବୟସ ଏବେ ୧୮ ବର୍ଷ୤
ଅମରେଶ ଆମେରିକା ଗଲା ପରେ ଅନିତା ପୁରା ନିରଶ ହୋଇ ପଡ଼ିଲା୤ ତା ଦେହର ଭୋକ ସେ କେମିତି ମେଂଟେଇବ ଭାବି ପାରୁ ନ ଥିଲା୤ ଦିନ ଯେତେ ଗଡ଼ି ଚାଲୁଥିଲା ଅନିତାର ନିରାଶା ଓ କାମ ପ୍ରବଣତା ସେତେ ବଢ଼ୁଥିଲା…ତା ଦେହର ଭୋକ ସେତେ ପ୍ରବଳ ହେଉଥିଲା୤ ନିଜ ଦେହର ଭୋକ ମେଂଟେଇବା ପାଇଁ ସେ ନିଜେ ନିଜେ ଅନେକ ଉପାୟ ଏବଂ ସାଧନ କଲେବି କେଉଁଥିରେ ତିପ୍ତି ମିଳୁ ନ ଥିଲା କି ଅମରେଶ ଗେହିଁବା ଭଳି ଶାନ୍ତି ଲାଗୁ ନ ଥିଲା୤ ଅନିତା ରାତି ରାତି ବିଛଣାରେ ଛଟପଟ ହୋଇ ଅନିଦ୍ରା୍ରେ କଟେଇଲେ ବି ତା କାମ ଜ୍ବଳାର ଉପଶମ ହେଉ ନ ଥିଲା୤
ଅନିତା ଚିନ୍ତା କରିଥିଲା, ତାହେଲେ ତାକୁ କ’ଣ ଆଉ କୋଉ ପୁରୁଷର ସହଯୋଗ…ବିଶେଷ କରି ସଂପର୍କୀୟ…ଯେମିତି ଶଶୁର, ଦିଅର କି ଆଉ କେହି…ନେବାକୁ ପଡିବ୤ ତାଙ୍କୁ ପଟେଇ ସେମାନଙ୍କ ଦ୍ବାରା ତା ଦେହର ଭୋକ ଉପଶମ କରିବାକୁ ହେବ୤ କିନ୍ତୁ ନାଁ, ସେମିତି କିଛି ସୁଯୋଗ ତାକୁ ମିଳିଲା ନାହିଁ୤
ଦିନେ ସକାଳୁ ଅନିତା ଅଜିତକୁ ଜଳଖିଆ ଖାଇବା ପାଇଁ ଦେବା ବେଳେ ଅନ୍ୟ ମନସ୍କ ହୋଇ ହାତରେ ଧରିଥିବା ଗରମ କ୍ଷୀର ଗ୍ଲାସରୁ କ୍ଷୀର ଅଜିତର କୋଳରେ ଢ଼ାଳି ହୋଇଗଲା୤ ଅଜିତ ଜୋର ଚିତ୍କାର କରି ତା ରୁମକୁ ଦୌଡ଼ି ପଳେଇ ଗଲା୤ ଅନିତା ଅଜିତ ପଛେ ପଛେ ତା ରୁମକୁ ଗଲା୤ ଅନିତା ଅଜିତର ରୁମରେ ପହଂଚି ଦେଖିଲା ସେ ବେଡ଼ ଉପରେ ଚିତ୍ ହୋଇ ଶୋଇଛି୤ ତା ଅଂଟା ଠାରୁ ତଳ ଅଂଶଟା ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା୤ ସିଲିଂ ଫ୍ୟାନଟା ଜୋରରେ ଘୁରୁଚି୤
ଅନିତା ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ି କହିଲା – କ’ଣ ହେଲା ଅଜୁ୤
ବୋଉକୁ ଦେଖି ତା ଅଂଟା ତଳ ଅଂଶକୁ ଘୋଡେ଼ଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ କରୁ ଅଜିତ କହିଲା – ଗରମ କ୍ଷୀର ପଡ଼ିଗଲା ତ୤ ସେଥିପାଇଁ ଶିଝିଯାଇ ପୋଡ଼ୁଚି୤ ଅନିତା କହିଲା – ଆରେ…ଆରେ… ଘୋଡ଼ୋଉଛୁ କାହିଁକି? ପୋଡ଼ୁଛି ପରା୤ ପବନ ବାଜିଲେ ଭଲ ଲାଗିବ୤
ଅଜିତ ଲାଜ କରି କହିଲା – ନାଇଁ ବୋଉ ଥାଉ୤ ଅନିତା କହିଲା – କ’ଣ ଲାଜ ଲାଗୁଚି୤ ଆରେ, ତତେ ପରା ମୁଁ ଜନମ କରିଚି…ତୋର କ’ଣ ମୁଁ ଦେଖିନି ଯେ ତୁ ମତେ ଲୁଚୋଉଚୁ୤ କାଢ଼ିଲୁ ସେଇଟା୤
ଅନିତା ସିଟ୍ଟା ଟାଣି ନେଇଗଲା୤ ଅଜିତ ବାଣ୍ଡର କିଛି ଅଂଶ ଶିଝି ଯାଇଥିବା ଦେଖି ଅନିତା କହିଲା – ଆରେ…ଆରେ…ଏମିତି ହେଇ ଯାଇଛି୤ ରହ, ବର୍ଣ୍ଣଲ ଅଛି ମୁଁ ନେଇ ଆସେ୤
ଅନିତା ତା ରୁମକୁ ଯାଇ ବର୍ଣ୍ଣଲ ଅଏଂଟମେଂଟ ନେଇ ଆସିଲା୤ ଅଜିତର ବେଡ଼ ଉପରେ ବସି ପଡ଼ି ଟ୍ୟୁବରୁ ବର୍ଣ୍ଣଲ ବାହାର କରି ବାଆଁ ହାତରେ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଶିଝି ଯାଇଥିବା ଜାଗାରେ ବର୍ଣ୍ଣଲ ବୋଳି ପକେଇଲା୤ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡରେ ଅନିତାର ହାତ ବାଜିବା ମାତ୍ରେ ଉତେଜନାରେ ବାଣ୍ଡଟା ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଲା୤ ଅଜିତ ଭାରି ଅପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ପଡ଼ିଲା୤ ଲାଜରେ ତା ମୁହଁଟା ଲାଲ ହୋଇଗଲା୤ ଅନିତା ହାତରେ ଅଜିତର ୭ ଇଂଚ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡଟା ହଠାତ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିବା ଦେଖି ଅନିତାର ଦେହ ଶିତେଇ ଉଠିଲା୤ ସେ ଅଜିତର ମୁହଁକୁ ଚାହିଁଲା୤ ଅନିତା ତା ମୁହଁକୁ ଚାହିଁବା ଦେଖି ଅଜିତ କହିଲା – ସରି ବୋଉ୤
ଅନିତା କିଛି ନ କହି ଟିକିଏ ହସି ଦେଲା୤
ସେ ଦିନ ରାତିରେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ଅନିତା ପୁଣି ଅଜିତ ରୁମକୁ ଯାଇ ତା ବାଣ୍ଡରେ ବର୍ଣ୍ଣଲ ଲଗାଇ ଦେଲା୤ ଅନିତାର ହାତ ବାଜିବା ମାତ୍ରେ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ଚେଇଁ ଉଠି ତା ଅସଲ ସ୍ୱରୂପ ଧାରଣ କଲା୤ ଅନିତାର ଦେହଟା କେମିତି ଶିତେଇ ଉଠିଲା୤ ତା ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିଟା ଶିର୍ ଶିର୍ ଲାଗିଲା୤ ସେ ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ତା ରୁମକୁ ପଳେଇ ଆସିଲା୤ ରୁମର ଡୋର ବନ୍ଦକରି ଲାଇଟ୍ ଲିଭେଇ ବେଡ଼୍ ଉପରେ ଗଡ଼ି ପଡ଼ିଲା ଅନିତା୤ ତା ଆଖି ଆଗରେ ଅଜିତର ସେଇ ଶକ୍ତ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡର ଛବି ନାଚି ଉଠିଲା୤ ତା ଭୋକିଲା ଦେହ ଓ ମନ ବିଳାପ କରି ଉଠିଲା୤ ଶାଢ଼ୀ ଆଉ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ଉପରକୁ ଟେକିଦେଇ ସେ ତା ବିଆରେ ହାତ ମାରିଲା୤ ତା ବିଆଟା ଓଦା ଓଦା ଲାଗୁଥିଲା୤ ଆଃ…ଅଜିତର ବାଣ୍ଡଟା କେତେ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ହେଇଚି! ସେ ବାଣ୍ଡଟା ଯଦି ତା ବିଆରେ ପଶନ୍ତା… ଅନିତା ଭାବିଲା…ଅଜିତକୁ ଯଦି ସେ…ଚେଷ୍ଟା କଲେ ସହଜରେ ଟୋକାଟାକୁ ପଟେଇ ହେବ୤ ବାହାର ଲୋକ କେହି ଜାଣି ପାରିବେନି୤ ହଁ…ହଁ…ସେ ଚେଷ୍ଟା କରିବ…ତା ପୁଅକୁ ତା ସେକ୍ସ ପାଟନର କରିବ୤ ଅଜିତ ବାଣ୍ଡକୁ ଭାବି ବିଆରେ ଜୋର ଜୋର ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରିଲା ଅନିତା୤ ୫ ମିନିଟ୍ ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରିବା ପରେ ତା ବିଆରୁ ଭସ୍ କରି ଦଲକାଏ ବିଆରସ ବାହାରି ଆସିଲା୤ ଲମ୍ବା ତକିଆଟାକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ଶୋଇଗଲା ଅନିତା୤
ସକାଳୁ ଉଠି ଅନିତା ବାଥରୁମ ଯିବା ବେଳକୁ ଦେଖିଲା ଅଜିତ ଉଠିନାହିଁ୤ ଅଜିତ ରୁମର ଡୋର ଖୋଲି ଭିତରକୁ ପଶିଲା ଅନିତା୤ ଅଜିତ ବେଡ଼ରେ ଚିତ ହୋଇ ଶୋଇଥିଲା୤ ବେଡସିଟ୍ଟା ଗୋଟିଏ କଡ଼କୁ ଖସି ପଡ଼ିଥିଲା୤ ଅଜିତ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଥିଲା୤ ଅଜିତ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଆଖି ପଡ଼ିବାରୁ ଅନିତାର ଆଖି ଝଲସି ଉଠିଲା୤ ଜଙ୍ଘସନ୍ଧିଟା ଶିର୍ ଶିର୍ ହୋଇ ଉଠ଼ିଲା୤ ଅନିତା ଅଜିତର ବେଡ଼ ପାଖକୁ ଯାଇ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡକୁ ଚାହିଁଲା୤ ଡାହାଣ ହାତଟା ନେଇ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ରଖି ଆସ୍ତେ ଧରିଲା୤ ଅଜିତର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା୤ ସେ ଧୀରେ ଆଖି ଖୋଲି ଚାହିଁଲା୤ ଦେଖିଲା ତା ବୋଉ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରିଛି୤ ଆଖି ନ ଖୋଲି ସେ ଶୋଇବାର ଛଳନା କଲା୤ ଅନିତା ନଇଁ ପଡ଼ି ବାଣ୍ଡରେ ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଦେଇ ଘରୁ ବାହାରି ଚାଲିଗଲା୤
ସେ ଦିନ ରାତିରେ ଶୋଇବାକୁ ଯିବା ବେଳକୁ ଅନିତା ଅଜିତ ରୁମକୁ ଯାଇ କହିଲା – ଅଜୁ, ଚାଲେ ମୋ ରୁମରେ ଶୋଇବୁ୤ ବୋଉର ଆଜ୍ଞାଧୀନ ପୁଅ ଅଜିତ ଅନିତାର ବେଡ଼ରୁମକୁ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଗଲା୤ ଅନିତା ଦେହରୁ ଶାଢ଼ୀଟା ଖୋଲି ପକେଇ ଖାଲି ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜ ପିନ୍ଧି ଶୋଇଲା୤ ଅଜିତ ଟ୍ରାଉଜର ପିନ୍ଧିଥିଲା୤ ଅନିତା କହିଲା – ଅଜୁ, ଟ୍ରାଉଜରଟା ଖୋଲି ପକାଉନୁ୤ ଅଜିତ ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲା – ନାଇଁ ବୋଉ, ଥାଉ୤ ଅନିତା କହିଲା – ପବନ ବାଜିଲେ ଶୀଘ୍ର ଭଲ ହେଇଯିବ୤ ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ କ’ଣ ପବନ ବାଜି ପାରିବ୤ ଅଜିତ କହିଲା – ନାଇଁ ବୋଉ୤ ମୋର ଭଲ ହେଇ ଗଲାଣି୤ ଅନିତା କହିଲା – ଆଉ ଦିନେ ଦୁଇ ଦିନ ଖୋଲା ରଖ୤ ତାପରେ ପଛେ ପିନ୍ଧିବୁ୤ଅନିତା ଅଜିତର ଟ୍ରାଉଜର ବୋତାମ ଖୋଲିଦେଲା୤ ଅଜିତ ବେଡ଼ସିଟଟାଏ ଟାଣି ଆଣି ଦେହରେ ଘୋଡେ଼ଇ ହୋଇ ଶୋଇଲା୤ ଅଜିତ ଶୋଇ ପଡ଼ିବା ପରେ ଅନିତା ବେଡ଼ସିଟ ତଳକୁ ପଶିଗଲା୤ ଅନିତା ଜାଣିଥିଲା ଆଜି ରାତିରେ ଅଜୁ ଆଉ ନିଦରୁ ଉଠିବ ନାହିଁ୤ କାରଣ ଆଜିସେ ଅଜିତର କ୍ଷୀର ସହିତ ସ୍ଲିପିଂ ପିଲ ମିଶେଇ ଦେଇଛି୤ ଅନିତା ଅଜିତ ଉପରୁ ବେଡ଼ସିଟ୍ଟା କାଢ଼ି ଦେଇ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡକୁ ଚାହିଁଲା୤ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡ ଭଲ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା୤ ସେ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଧରି ତା ଦେହରେ ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଦେଲା୤ ତାପରେ ଦେହରୁ ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ପଡ଼ିଲା୤ ସେ ବ୍ରା କି ପାଂଟି ପିନ୍ଧି ନ ଥିଲା୤ ଅଜିତ ପାଖରେ ଶୋଇ ପଡ଼ି ଅଜିତକୁ ତା ଆଡ଼କୁ ମୁହଁ କରି କଡେ଼ଇ ଶୁଆଇ ଦେଲା ୤ ତାପରେ ଅଜିତକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ତା ଗାଲ ଓ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଲା୤ ତା ପାଟି ଭିତରେ ଜିଭକୁ ପୁରେଇଲା ଏବଂ ଅଜିତର ଜିଭକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିଲା୤ ତାପରେ ଅଜିତର ଦୁଇ ହାତକୁ ନେଇ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ରଖି ଚିପିଲା୤ ନିଦରେ ଅଜିତ ଅନିତାର ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଚିପିଲା ୤ ତାପରେ ସେ ତା ଦୁଧଟା ନେଇ ଅଜିତର ପାଟିରେ ଦେଲା୤ ନିଦରେ ଅଜିତ ଅନିତାର ଦୁଧକୁ ଚୁଚୁମିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଅନିତା ଗରମ ହୋଇ ଉଠିଲା୤ ତା ସାରା ଦେହ ଉତେଜନାରେ ଭରିଗଲା୤ ତାପରେ ସେ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିଲା୤ ଅଜିତର ୭ ଇଂଚ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡଟା ଶକ୍ତ ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇଗଲା୤ ଅନିତା ଅଜିତର ଉପରକୁ ଉଠିଯାଇ ତା ଅଂଟାର ଦୁଇ ପାଖକୁ ଦୁଇ ଗୋଡ଼ ଦେଇ ଅଜିତ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ବସିଲା୤ ଅଜିତର ଶକ୍ତ ଲମ୍ବା ମୋଟା ବାଣ୍ଡଟା ଅନିତାର ବିଆ ଭିତରେ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଭିତରକୁ ଗଳିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଅନିତା ବହୁତ ଟାଇଟ୍ ଫିଲ୍ କରୁଥିଲା ଓ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଉଠ୍ ପଡ଼୍ ହେଲା୤ କ୍ରମେ ବାଣ୍ଡଟା ଅନିତାର ବିଆ ଭିତରେ ଯିବା ଆସିବା କରି ଫ୍ରି ହୋଇଗଲା୤ ଅନିତା ବି ତା ସ୍ପୀଡ଼ ବଢ଼େଇ ଦେଲା୤ ତା ପାଟିରୁ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଉଃ…ଆଃ…ଓଃ…ଉମଃ ଶିତ୍କାର ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଦଶ ମିନିଟ୍ ଜୋର ଗେହିଁବା ପରେ ଅଜିତ ବାଣ୍ଡରୁ ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ଗରମ ବୀର୍ଯ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପିଚିକି ଯିବା ଅନିତା ଅନୁଭବ କଲା୤ ସେ ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ତା ବିଆକୁ ଜୋରରେ ଅଜିତ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଦାବି ଦେଇ ତା ଛାତି ଉପରେ ଶୋଇଗଲା୤ କେତେବେଳେ ତା ଆଖିକି ନିଦ ଆସିଗଲା ସେ ଜାଣି ପାରିଲା ନାହିଁ୤
ତା ପରଦିନ ସକାଳୁ ଅନିତାର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବା ବେଳକୁ ଅଜିତ ଓ ସେ ପରସ୍ପରକୁ ମୁହଁକରି କଡ଼ ମାଡ଼ି ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଥିଲେ୤ ତା ଡାହାଣ ଗୋଡ଼ଟା ଅଜିତର ଅଂଟା ଉପରେ ଥିଲା୤ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଥିଲା ଏବଂ ଅଜିତ ବହୁତ ଧୀରେ ଧୀରେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଭିତର ବାହାର କରୁଥିଲା୤ ଅନିତା ନିଦରେ ଶୋଇବାର ବାହାନା କରି ଶୋଇ ରହିଲା୤ ଅଜିତ ଧୀରେ ଧୀରେ ଗେହିଁବାର ସ୍ପୀଡ଼ ବଢ଼େଇଟା ବେଳକୁ ଅନିତା ଡ଼ାହାଣ ହାତଟାକୁ ନେଇ ଅଜିତ ପିଠିରେ ରଖି ତାକୁ ନିକ ଆଡ଼କୁ ଭିଡ଼ିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା୤ ତା ବୋଉର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲାଣି ବୋଲି ଜାଣି ଅଜିତ ଗେହିଁବା ବନ୍ଦକରି ବିଆ ଭିତରୁ ତା ବାଣ୍ଡକୁ କାଢ଼ି ଆଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା ବେଳକୁ ଅନିତା ତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ତା କାନ ପାଖରେ କହିଲା – ଉହୁଁ, ଏମିତି ଅଧାରୁ ବନ୍ଦ କରିଦେଲେ ତୋ ବୋଉକୁ କ’ଣ ଭଲ ଲାଗିବ୤
ଅନିତା ଚିତ ହୋଇ ଶୋଇ ଅଜିତକୁ ତା ଉପରକୁ ଟେକି ନେଲା୤ ଅଜିତ ଦୁଇ ହାତରେ ତା ବୋଉର ଦୁଧକୁ ଦଳି ଜୋର ଜୋର ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଲାଗିଲା୤ ପନ୍ଦର ମିନିଟ୍ ଜୋର ଗେହିଁବା ପରେ ଏକା ସମୟରେ ଅନିତା ବିଆରୁ ବିଆରସ ଏବଂ ଅଜିତ୍ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଲା୤ ଦୁହେଁ କିଛି ସମୟ କୁଣ୍ଢାକୁଣ୍ଢି ହୋଇ ଶୋଇ ରହିଲେ୤ ଅନିତା ଦୁଇଡ୍ ହାତରେ ଅଜିତ ମୁଣ୍ଡକୁ ଧରି ତା ଓଠରେ ଗୋଟିଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଇ କହିଲା – ଉଠ୍ ଯିବା, ଡେ଼ରି ହେଲାଣି୤
ଅଜିତ ବୋଉର ଦୁଧରେ ମୁହଁକୁ ଘଷି ବେଡ଼ ଉପରକୁ ଗଡ଼ି ଶୋଇଲା୤ ଅନିତା ତା ସାୟାରେ ଅଜିତର ବାଣ୍ଡ ଓ ତା ବିଆ ଓ ଜଙ୍ଘସନ୍ଧି ପୋଛି ପକେଇଲା୤ ଅଜିତର ଟ୍ରାଉଜରଟା ତା ହାତରେ ଧରେଇ ଦେଇ ଶାଢ଼ୀଟା ଦେହରେ ଗୁଡେ଼ଇ ପକେଇ ଘରୁ ବାହାରି ଗଲା୤
ତାପର ଠାରୁ ଅନିତାକୁ ସ୍ବାମୀ ଅମରେଶର ଅଭାବ ଅନୁଭବ କରିବା ପାଇଁ ପଡିଲା ନାହିଁ୤ ପୁଅ ଅଜିତ ବୋଉର ସେ ଅଭାବ ସବୁ ପୂରଣ କରିଦେଲା୤ ଅମରେଶଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତିରେ ମାଆ ପୁଅ ଦୁହେଁ ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଭଳି ରାତି ବିତେଇଲେ୤
- ଶେଷ -

1 comment:

  1. Slots, Bingo, Table Games & More - Dr.MCD
    Get all 순천 출장안마 the hottest slots, bingo, table games, live 계룡 출장샵 dealer games and 정읍 출장안마 more at Dr.MCD. Discover why 창원 출장마사지 slots 부천 출장샵 are so popular right now.

    ReplyDelete